Summerfest t.v.v. Pinochio Hamme (29-07-2023) reporter & photo credits: Freddie info bands: Vincent Slegers - The Bluesmachine - Barrel Aged Moonshine - Little Man - Black Cat Biscuit info organisatie: Summerfest - Pinocchio © Rootsville 2023

Daar waar we overal ter lande stilaan de oogst wordt binnen gehaald is dit voor de organisatie van dit 'Summerfest op zaterdag 29 juli het organiseren van een goed doel. Voor 'Corona' viel de eerste editie van dit 'Summerfest' gewoon in de winter en waren we toen al afgezakt richting 'Koning Albertplein' te Hamme, toen nog gewoonweg 'Winterfest' genoemd, in de hoop dat dit 'Blues Oan Daa Stoazze' zou doen gaan herleven. Noppes, nada, dus en zo rijden we toch al de tweede zomer op rij richting Hamme voor deze benefiet die volledig in functie staat van vzw Pinocchio. Een organisatie die zich belangeloos inzet voor kinderen en jongeren met brandwonden.

Iedereen die in een organisatie zit van festival heeft er al eens mee te maken en dan bedoelen we een afzegging. Dit 'Summerfest' kon er dit jaar ook niet onderuit en zo moest de 'Joe Cocker Connection' dit jaar forfait geven. Ja mannen, dat wisten we al want de Joe is al bijna 10 jaar hierboven aan het jammen ;-) Even grasduinen in het archief dan maar en zo stond 'Little Man' dan meteen klaar om in te vallen. Naast de belangeloze bijdrage van deze 'Little Man', is er uiteraard ook de medewerking van Vincent Slegers, The Bluesmachine, Barrel Aged Moonshine en Black Cat Biscuit Naast de muziek komen we uiteraard ook voor...'La Chimay Bleue' van 't vat. Als 'MC' voor het gebeuren kunnen ze hier uiteraard rekenen op de 'Marcel'.

Het werd nog even nagelbijten omdat er net op het aanvangsuur nog regen werd voorspeld. Een fikse regenbui in samenwerking met een beetje gerommel kon evenwel de pret niet drukken en hierna was het 'just on time' voor Vincent Slegers en kregen we zo nog een zonnige dag op het menu. De bordjes met kaas en salami evenals de pizza en hamburgers konden meteen aan de man worden gebracht. 'La Chimay Bleue' die zou zo wel volgen.

Rond de klok van 13.15h neemt Vincent zijn 'resonator' ter hand en met zijn gekende diepe, soms grommende, klankkleur start hij zijn obligaat optreden. Vincent leerde ik al een hele tijd geleden kennen maar het was toch een tijdje geleden dat ik hem nog aan het werk zag. Vincent groeide op onder de klokkentoren van de 'Keizerstede' Herentals. Later verkaste hij richting Gent waar hij 'Tiny Legs Tim' leerde kennen en dat zouden we vandaag ook geweten hebben.

Als singer-songwriter kan je ook Vincent bestempelen als een volwaardige troubadour maar dan met een feeling voor de blues. Een 'jongluer' die was er niet bij want we leven nu toch al eventjes 10 eeuwen verder. Wat hij wel bij had was zijn dobro en enkele goed uitgekiemde loopings. Met nummers als 'One Knew Love' 'Life is Fine' van de 'American Poet' Langston Hughes werd het meteen respectvol stil hier op het 'Koning Albertplein'.

Voor het plotseling heengaan van Tim De Graeve aka 'Tiny Legs Tim' (1978-2022) schreef ook deze Vincent Slegers een passende song en zo konden enkel en alleen onze bewondering uitdrukken voor het nummer 'Legs So Tiny'. Ook Hank Williams zit in Vincent's bagage met 'Lost Highway' een nummer dat al dateert van 1949 en toen waren we hier allemaal nog niet geboren. De inbreng van 'Vincent Slegers' liep hier zo op zijn einde en luisteren naar hem is al het lezen van een 'Good Book'.

Ook tijd om van een 'Jupke' over te schakelen naar 'La Chimay Bleue' want dat is eten en drinken op het zelfde moment. Het is voor een goed doel hé! Als tweede band kregen we dan maar meteen een primeur voorgeschoteld hier in Hamme'. Vele van ons waren er hier al die jaren ook bij op 'Blues Oan Daa Stoazze' en misschien is dit ook wel het succes van dit 'Summerfest'. Wie hier ook al die jaren present tekende is Patrick Haulez, en die man is gewoonweg doordrongen van de blues.

Samen met enkele 'blues brothers' besloot hij dan maar de daad bij het woord te voegen en zo ontstond dan de volgende band 'The Blues Machine'. Deze band bestaat naast Patrick ook nog uit Eric De Laet aan de drums, Stefaan aan de bas, Jos Wendricks op gitaar en 'Sister Heddie' als backing vocals. Normaliter is er ook nog een tweede gitarist bij maar diene moest 'echt' werken vandaag. Deze 'The Blues Machine' zou achteraf de verrassing van dit event worden. Het was trouwens ook Patrick die even een naar hierboven deed en dit richting Marc De Westerlinck.

Uiteraard zijn ze niet te vergelijken met Count Basie's Blues Machine maar hun covers brengen ze feilloos alsof ze al die jaren niets anders hebben gedaan en vliegen ze er zo in met 'Let The Good Times Roll'. Welke versie ze als voorbeeld hebben genomen weet ik niet dus houden we het bij die van 'The Blues Machine'. Na 'One Way Out' brengen ze zelfs een onverwachte versie van 'Teeny Weeny Bit' aka 'I Just Want A Little Bit'. Ook ooit gebracht door Lurrie Bell, James Cotton, Delbert McClinton en ja ook Elvis wist dit ooit in te 'pikken'. De credits gaan na al die jaren nog steeds naar Ralph Bass, Sylvester Thompson, Earl E. Washington en John Thornton.

Deze 'The Blues Machine' kan je evenzeer de 'Stekense Blues Machine' noemen want hun roots liggen aldaar. Voor 'Tuff Enuff' van Kim Wilson & The Fabulous Thunderbirds wordt het woord ne even gegeven aan Eric aan de drums waarna ze met een gepaste cool down en T-Bone Walker'tje doen met 'Stormy Monday'. 'Sister Heddie' die staar er niet zo maar want haar inbreng is loud & clear te noemen. Ook 'I'll Play The Blues For You' van Albert King past perfect in hun playlist. Early in The Morning' is zo een rumba bluesje wat we nooit beu zullen worden en zo ook niet in de versie van Patrick en de zijnen.

Ook aan hun première hier in Hamme komt een einde zn zo krijgen we hier nog een stukje 'Santana' op de koop toe. Uiteraard hebben deze 'The Blues Machine' meer dan een bisser verdient en krijgen we als ultieme ambiance maker nog 'Mustang Sally' te horen. Een band waar je zeker nog wel zal van gaan horen op onze talrijke blues festivals, en zo misschien ook al op 'Stekene Blues'. Well done!

Even smullen van een lekkere pizza en onze oordopjes insteken want de pauze muziek is nu wel te horen tot op 'Tomorrow Land'. Voor mezelf is de volgende band ook een primeur maar 'onze' Marcel heeft ze al een paar keer aan het werk kunnen zien en we hebben het hier dan over 'Barrel Aged Moonshine'.

Deze band is een collectief dat bestaat uit 8 uitstekende muzikanten en met dit aantal weten we al dat het moeilijk gaat worden voor de foto'kes. 'Barrel Aged Moonshine' bestaat uit 'Big Ben Bullet' Pittoors en Kris 'Smokestack B.' van Bosstraeten, gekend van Mojo Daemons en verder Paul Verschelden aan de drums, Jos Vermeulen op double bass, Steven Prinsen aan de toetsen, Stef Spiessens op trompet en flugel, Rudi Wouters op tenor en alt saxofoon en Danny Verleyen op bariton, tenor en soprane saxofoon.

Beginnen zonder een algemene soundcheck, bibber en very dangerous. Ze brengen ons stomende jump blues afgewisseld een jazzy en NOLA feeling. T-Bone Walker's 'Strolling With Bone' en Louis Prima's 'Jump & Jive' maken dat de sfeer hier opperbest mag worden genoemd. De 'little problems' met de 'PA' die steken we dan maar op 'La Chimay Bleue' .

Ook 'B.B. King' is met zijn 'You Upset Me Baby' aan de orde bij deze moonshiners alhoewel dat dit hier louter en alleen is voor het goede doel 'vzw Pinocchio'. Met Johnny Winter's opmerkelijke 'Hard Way' zit het nog steeds snor hier op het 'Koning Albertplein'. We krijgen enkele nummer uit de oude doosje à la Cab Calloway en hier miste ik dan wat peper. Een hokum bluesje van C.W. Stoneking met 'To Love Me Or Die' brengt me dan weer terug tot de orde van de dag.

Mistte ik 'peper' wel met hun aflsuiter brengen ze meteen 'peper & zout' en dat is dan met Lester Butler's 'Automatic' en zo herleven hier ook in Hamme even de 'Red Devils'.

Die van het 'Summerfest' zullen 'Little Franki Daelman', Tonio Tbas en drummer Hugo De Windt uiterst dankbaar zijn. Na hun belangeloze inbreng op het de editie van 2022 waren deze 'Little Man' ook nu weer bereidt om hetzelfde te doen voor de editie van dit jaar. Respect! Nog een pluspunt is uiteraard de luchtige rockabilly die we als verpozing nu te horen zullen krijgen.

De vooruitgang betekend meteen ook wat achteruitgang want de op de 'tablet' aanwezige playlist blijft voor ons voor het podium verdoken. Na hun opener is het moment van de 'slappin' bass' van Tonio het moment om met 'I Got A Woman' een beetje blues er doorheen te mixen. Een original zit ook in hun bagage zoals 'Some Money Bass'...ofzo.

Nummers als 'La Cucaracha' en 'She's A Fox' die kennen we dan weer wel. Een groot Stray Cat gehalte minder Americana en in een concert passend bij dit mag het er uiteraard ook bij. Zo ook 'These Boots Are Made For Walkin' van good ol' Nancy Sinatra en tijd ook om de drummer aan het woord te laten.

Rockabilly en een contrabas, dagelijkse kost zouden we zo zeggen maar helaas is dit nog niet doorgedrongen tot 'Cirque Du Soleil', maar niet getreurd wan 'Tonio en z'n double bass zijn klaar voor een onvervalste rockabilly act. Ook nog krijgen we 'Bye Bye Irene' en kwam onze Marcel af met een moeilijke taak want er was tijd vover voor een bisser. La Cucaracha dan maar part 2...La cucaracha, la cucaracha, ya no puede caminar porque le falta, porque no tiene, marihuana pa' fumar.

Gedreven door hun enthousiasme was de afsluitende band helemaal tegen de wind in aangekomen uit het verre Limburg. 'Against The Wind' zou Bob Seeger zingen. 'Black Cat Biscuit' is de naam. Dit kwintet bestaat uit Bart 'Yasser' Arnauts, Mark 'Mr Mark' Sepanski, Jeff 'Junior' Gijbels, Patrick 'P. Daddy' Indestege en sinds de lente van vorig jaar ook met Raffe Claes.

Het minst wat je kan stellen is dat de optredens van deze 'Black Cat Biscuit' bijzonder geanimeerd verlopen en dit wordt al meteen bevestigd met hun opener 'I Don't Know'...wat ze wel wisten was dat ze hier in Hamme waren voor de 'vzw Pinocchio' en voor het goede doel. 'Let The Blues Heal You' heeft wel de JLH licks maar is echt eentje van deze band.

Ondanks hun 'spielerei' op het podium ligt hun blues bijzonder goed in het oor en zo wordt dan toch de voorziene ruimte als dansvloer benut. Nummers zoals één van mijn favorieten 'Wheels' maar ook 'I Don't Need Your Love' en 'The Way It Is' zorgen ervoor dat hier niemand zinnens is om huiswaarts te keren. Komt daarbij nog 'Train 66' met Yasser op de 'guitarbox' en een waanzinnig etaleren van Jeff zijn skills op de drums en zo is dit feestje bijna aan zijn einde toe. Niet vooraleer 'Two Seconds Man' de terugkeer van deze 'Black Cat Biscuit' komt in te luiden naar het verre Limburg met hun 'Goin' Home'. Afspraak op 13 juli 2024!

gezelligheid troef op dit Summerfest

en dat vonden ook die van 'Blueshappening Zelzate', 'Swing Wespelaar' en 'Gevarenwinkel.